Sıradan Basitlikler

Yine sıkıldın ve sanırım sarıldın ha kaleme?
Askeriyeden sonra küstün sandım seni kelimelere..
Hayat boş ve elde birşey yok diyeceksen hiç karalama güzelim bembeyaz sayfayı..
Boş ümitlerden satın alınabilecek basit insanlardan da bahsetme..

Onlar;
Tek pozun kölesi,
Tek sözün efesi,
Hep şımarık ötesi,
Tek çekim nefesi,
Gezdiği yerleri,
Tatmini popülaritesi,
Bıraktığı sevgilisi,
Gösteriş delisi,
Sevgi abidesi,
Acıların viranesi,
Hep odak merkezi,
Hep paranın çekimi,
Birbirini çekemez,
Suratlara gülümseyiş,
Arkasından kalaylayış,
Vasıf gösterme maratonu,
Mükemmel bir pazar yürüyüşü,
Gezdim gördüm, dedi kodu,
Şuyum oldu buyum oldu,
Boş sayıların ifadesi,
Banelleşmiş ölü insan ordusu..

Neden anlayış yoksunu?
Nedir bu sınıf korkusu?
Hoşgörü yoksunu,
Varı yoğu birası alkolü,
Gezdiği gördüğü yerlerin fotosu,
Ortamı, mekanı, egosu..
Bu basitleşmenin çabası niye?
İki kelâm yoksunu gösteriş kime ve niye?

Gülümsüyorum ihtiyacı hoşgörü olanlara..
Yer çekimine maruz umutsuz varlıklara..
Adım bahşetsin öngörüye hoşgörü,
Kara deliğe sürüklenmiş yalnız gezegenlere..
Hızla insanlıktan uzaklaşıp ardına bakmadan kaçanlara..
Emeli doğrultusunda hareket eden serbest dostlara,
Paranın kendime çektiği basit arkadaşlara..
Kendi uydurdukları düzende nefessiz kalanlara..

Hayalekmek

Gönül yorulur mu dersin?
Koşup yoruldum diyip kenara çekilmeyi mi anlattı sana okullarda gösterdikleri dersin?
Hiç farkeder mı, neyse ne, yüzüne damlaları veya güneşi vuran mevsim?
Anlık günlük mevsimlik değil ki sevgim?
İki sade göz olsun yanımda, bir de elimi bırakmayacak eli,
Nefesi hiç eksik olmasın, omzuna da yaslanayım sevgili,
Öfke veya nefrete yenik düşmez hiç bir zaman kıymeti,
Tam destek verir gönlüne, bileklerine candır hikmeti.
Beden yaşlansa da ne olur ki gönül senin ellerinde,
Aklım yine yoğun işlerden, kelepçeler ellerimde,
Taktırmam kendime tabiii ki, onunla hayatı esir edicem,
Bize güzel yuva kurup mutluluklar resmedicem,
Gül kokulu çiçekler süsleyecek bahçemizi,
Savaşların bittiği yüzlerin gülümsediği,
Dilek için atmadım hiç para, pek de inanmam ama,
Tırnaklarımla da olsa gün yüzüne çıkaracağım planlanmış geleceği.

Mevlana edited

Umuttan çok, kuşku varsa yüreğinde,
ya da hoşgörüden çok öfke,
Nedensiz düşmanlık gütmesem de,
Sevgi beslemem ben olur olmaz her şeye..
Haktan yanayımdır her zaman
ve de tabi ki de hakikatten.
Hak edenin hakkı olduğuna inanırım bu yüzden..
Sunulmayacak kadar değerlidir sevgi hak etmeyene..

Gönül dağarcığıma sığdıramıyorum yine bugün seni..
Gün yüzüne gülüyorum her zamanki gibi, kalmadı gözümün feri..
Buyursun uğruna ağaran saçlar ve hoşgeldin yine yeni bir şafak vakti.
Sevindirecek sabahında tüm zamanın sayılı esirlerini,
Ciğerlerimden sökülüyorken yaşam sevinci,
Sokulur fiyatı biçilebilen ucuz bir sevgi.
Biraz vakit kaybından ibaret hepsi belki,
Sadece ismi cismi önemsiz boş bir tekpi,
Geriye elde kalanımız ise neydi?
Siyah beyaz anıların bıraktığı etki.
Sanki tadına doyamadığım üç beş zeytin ve peynir,
Beni ahengine davet eder bu güzel mevsim,
Kötü bahsetmeyi sever insan lakin bu sefer yüzün gülsün bendim.
Evet, en güzel gülsün diyen bendim,
Derken ruhunun derinliklerine indim.
Tüm gücümü sandın emdin,
Hikayede asıl küstah olan sendin,
Artık söndürme zamanı şamdan,
Bekle belki gelir geri, ayrılma camdan,
Can ederi yüksektir üç beş para puldan,
Kararı kadarınca yeterli bu kadar defol git şimdi burdan..

Güzele itaat

İyiye dair sayılacak anlar hep mi acıların ardındaki közlere gömülür de
Sıcağı sıcağına sürekli kötü öne sürülür?
İnsan elindekilerin değerini bilmeyecek kadar kör mü ya da
Haricini kendisine saklayacak kadar nankör müdür?
Sorusuna cevap vermeye meğilim yok,
Bir resmine baka kalarak geçirdiğim dakikalarım çok,
Az öfke yanında kavrulmuş çoğa karnım tok,
Hayatta var olma sebebime diyemem çok.
Yaprağın kanadının dört olamayacağı tam bir yalan,
Acılardan yandım döndüm lakin şimdi hepsi geride kalan,
Ömür dediğin iki güzel anı ve bir tek seninle yanan,
İyisine kötüsüne kısacası hepsine karşı ayakta kalabilecek olan.