Zorla yolculuğa çıkarılmış çocuk,
Yol çizgisi takibinde, kaşları çatık,
Titrek eli gizler kalbi buruk,
Bulutlar ben yutkunmadan dağılın gözümden artık.
Özlemek dediğin basit bir kelime yokluğun karşısında,
Yamamaya çalıştığım boşluğum yırtılıyor adım adım uzaklaştıkça,
Sözlerim de artık çıkmıyorlar evinden dışarı,
Kısık bakıyorum ben de zaten sen yokken gün ışığına..
To be continued..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder